دهی از دهستان هزارپی بخش مرکزی شهرستان آمل، واقع در 3000 گزی شمال باختری آمل و 1500 گزی خاوری جادّۀ آمل به محمودآباد. دشت. معتدل. مرطوب. مالاریایی. سکنه 50 تن شیعی. مازندرانی و فارسی زبان. آب از رود خانه هراز. محصول برنج، صیفی. شغل زراعت. راه مالرو دارد. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی از دهستان هزارپی بخش مرکزی شهرستان آمل، واقع در 3000 گزی شمال باختری آمل و 1500 گزی خاوری جادّۀ آمل به محمودآباد. دشت. معتدل. مرطوب. مالاریایی. سکنه 50 تن شیعی. مازندرانی و فارسی زبان. آب از رود خانه هراز. محصول برنج، صیفی. شغل زراعت. راه مالرو دارد. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی از دهستان بالاخیابان بخش مرکزی شهرستان آمل، واقع در 14000 گزی جنوب باختری آمل. دشت، معتدل، مرطوب و مالاریایی. سکنه 915 تن شیعی. مازندرانی و فارسی زبان. آب آن از آلش رود. محصول آنجا برنج، مختصر غلات، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایع دستی زنان شال و چادرشب بافی. راه آن مالرو است. تابستان به ییلاق خوشواش و هلیچال میروند. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3). و رجوع بسفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 113 شود
دهی از دهستان بالاخیابان بخش مرکزی شهرستان آمل، واقع در 14000 گزی جنوب باختری آمل. دشت، معتدل، مرطوب و مالاریایی. سکنه 915 تن شیعی. مازندرانی و فارسی زبان. آب آن از آلش رود. محصول آنجا برنج، مختصر غلات، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایع دستی زنان شال و چادرشب بافی. راه آن مالرو است. تابستان به ییلاق خوشواش و هلیچال میروند. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3). و رجوع بسفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 113 شود
